Cykl Demoniczny # 9: Otchłań

To zawsze przykra sprawa, gdy dobrze rozpoczęty cykl kiepsko się kończy. No ale cóż, bywa. Mnie tam jeszcze sporo tomów do końca tej historii brakuje i po takiej recenzji nie mam ochoty nadrabiać.

Ja utknęłam po “Pustynnej włóczni” i jakoś mnie nie ciągnęło do czytania dalej. Już kilka opinii, że im dalej tym nudnej widziałam

Oboje zasługujemy na medal :D Książka pisana za szybko, za dużo wątków niedokończonych lub skończonych na kolanie, żeby tylko zamknąć jakoś wszystko w całość…

Choć może szarpnę się i przeczytam w ebooku ten zbiór opowiadań, ale jeszcze nie zdecydowałem się :)

Niestety muszę się przyłączyć do chóru niezadowolonych głosów. Otchłań to zdecydowanie najgorsza ze wszystkich części. Powieść ciągnie się niemiłosiernie. Nie ma żadnych zwrotów akcji, z góry możemy założyć jak wydarzenia się potoczą i jest duże prawdopodobieństwo, że będziemy mieli rację. Wszystko jest do bólu oczywiste, a co nie jest oczywiste jest po prostu rozwiązane w sposób skretyniały, że się tak wyrażę. Dziecko Leeshy – faktycznie, autor musiał zażywać jakieś mocne środki, bo na trzeźwo chyba nie możnaby tego wymyśleć. Książka skupia się w 3/4 na postaciach 3 planu. Ragen i Elisa, totalna nuda, bajdurzenie o niczym, byleby zapchać czymś karty powieści. Zgadzam się, że wyjątkowo świeżo na tym tle wypada wątek Briara i jest to jedyny pozytywny aspekt tego tomu. Zejście Arlena i Jardira w głąb otchłani zaczyna się ciekawie ale potem robi się już nużące. Wątek z tym plemieniem w podziemiach to kolejny absurd. Przestawili mentalność potomkom Kajiego w 5 minut. To chyba rekord świata. Arlen umiera. To powinien być najbardziej doniosły moment całej historii, zaś autor kwituje to w dosłownie paru zdaniach, że rozpłynał się we mgle wciągnięty do otchłanii itp., itd. Bohater ginie, jego żona Rena, nie specjalnie się tym przejmuje. Wychodzą z otchłanii i śwętują. Faceci przy czymś mocniejszym, kobiety przy herbatce, gdzie głównym wątkiem toczącej się rozmowy jest nie śmierć Wybawiciela Arlena Bales’a, nie zwycięstwo nad Alagai ale…pogaduszki o dzieciakach. I tak się też cała opowiesć kończy, babskimi ploteczkami o ich własnych pociechach. A Arlen? A kto by się nim przejmował, prawda?

Z tego wszystkiego nie otrzymałem odpowiedzi na wątek dotyczący Abbana. Kości wyjawiły Ineverze, że ten ma jakąś rolę do odegrania w Sharak Ka. Posyła mu na ratunek Ashię z synkiem. No i w zasadzie tyle. Jaką rolę miał do odegrania Abban tego żeśmy się nie dowiedzieli. Mam wrażenie, że uratowanie Abbana miało być pretekstem dla wątku Briara i Ashii.

Ciężko się to czytało.