[Patronat] Ciemność Stanisław Karolewski

Tajemnicza zaraza i Ciemność Stanisława Karolewskiego.

Po Ciemność Stanisława Karolewskiego — autora kilku opublikowanych książek, który od dwudziestu lat wykonuje najciekawszy zawód świata — sięgnęłam z dużą dozą ciekawości. Gdyż już sam opis powieści przedstawiony na stronie wydawnictwa, wydał mi się dość enigmatyczny i zmuszający do refleksji. Gdzie zatem zaprowadzi mnie sama powieść?

Martwe ptaki.

Szonaj, który stracił pamięć w wielkim pożarze, jest ptasiarzem oczyszczającym teren Nadodrza we Wrocławiu z ptasich trupów, które pojawiają się w ilościach hurtowych, od początku zaistnienia tajemniczej epidemii.

Jego praca, choć nużąca i monotonna, to przynosi ze sobą jednak pewne profity w postaci skarbów, które można znaleźć przy martwych ptakach i na znajdujących się w pobliżu wysypiskach.

Czym jest tajemnicza zaraza i czy Szonajowi uda się odzyskać pamięć?

Ciekawa i dziwna powieść szkatułkowa.

Ciemność nie jest powieścią łatwą, którą można przeczytać bez głębszych przemyśleń w jeden wieczór, a wręcz pokusiłabym się o stwierdzenie, że to powieść wymagająca od czytelnika sporego skupienia i uwagi.

Wszystko przez to, iż autor zaserwował czytelnikom bogatą powieść, która sięga głąbiej i ma drugie dno.

Dno, które misternie przykrywa mocno eksponowana w początkowej fazie książki ptasia zaraza. Ta była dla mnie ważnym punktem programu i upatrywałam w niej mocnego elementu postapokaliptycznego.

Okazało się jednak, że cała ta ptasia śmierć połączona ze zbieractwem, gromadzeniem dóbr i historią golema poszukującego swej stwórczyni, jest tylko ciężką zasłoną, za którą autor ukrywa zagadkowy świat, w którym skupia się na emocjonalnej naturze człowieka.

Resumując. Ciemność Stanisława Karolewskiego jest nie tyle trudną czy ciekawą powieścią szkatułkową, ile doświadczeniem, które zapewni Wam niespotykaną podróż wewnątrz siebie.

Polecam wszystkim, którzy lubią powieści wymagające i posiadające drugie dno.