Czytam postapo z unserious.pl – podsumowanie

Czytam postapo z unserious.pl – podsumowanie.

Wyzwanie Czytam postapo z unserious.pl dobiegło końca, dlatego czas na króciutki podsumowanie.

Do zabawy zgłosiło się 11 osób, z czego 3 osoby brały czynny udział w całej zabawie. Dziękuję szczególnie Soni i Piotrowi, którzy wytrwali do końca. Ponieważ planowałam rozdać kilka nagród książkowych na koniec wyzwania, więc chciałbym nagrodzić właśnie Was. Proszę prześlijcie na maila bloga tytuł książki, jaką chcielibyście otrzymać (taki dostępny w księgarniach), wraz z adresem i oczywiście zgodą na przetwarzanie Waszych danych. Jeszcze raz wielkie dzięki i mam nadzieję, że wybrana przez Was książka przyniesie Wam sporo frajdy. :)

Do cyferek i innych wykresów wracając. ;) Przeczytaliśmy w sumie 63 książki z 10 kategorii:

♠ Gdzie jest Zombie? – 8 tytułów;
♠ W Metrze fajnie jest – 5 tytułów;
♠ Eko-apokalipsa – 6 tytułów;
♠ Za górami, za lasami… ;) – 4 tytuły;
♠ Gdzie by to… – 19 tytułów;
♠ Była sobie epidemia – 7 tytułów;
♠ Stalker też człowiek – 3 tytuły;
♠ Apo-klasycznie – 5 tytułów;
♠ Taki mamy klimat – 3 tytuły;
♠ Z bombką w tle… – 3 tytuły.

20 książek pochodziło z rodzimego podwórka i aż 11 zostało napisanych przez kobiety. :D

Co dalej z wyzwaniem?

Stwierdziłam, iż przy tak nikłym zainteresowaniu, nie będę go kontynuować. Oczywiście będę uzupełniać tytuły na liście w pierwszym poście traktującym o wyzwaniu, a Was zachęcam do czytania książek z tej kategorii i oznaczania ich tag-iem #czytampostapozunseriouspl. Co ciekawsze recenzje, chętnie podlinkuję, by poszukujący tych klimatów, wiedzieli gdzie szukać inspiracji.

Dodatkowo zapraszam wszystkich wielbicieli klimatów postapo na Discorda. Utworzyłam tam pokoik, w którym każdy, niezależnie od tego czy posiada bloga, czy nie, będzie mógł się dzielić wrażeniami i spostrzeżeniami, po lekturze.

I to by było już chyba na tyle.

Dzięki za zabawę i niech postapo będzie z Wami. :D

O przeczytanych książkach w grudniu napisaliście:

Piotr: Szczury Wrocławia. Szpital Robert J. Szmidt;

Katarzyna Kącik z książką: Księga bezimiennej akuszerki Meg Elison;

Sylwka unSerious.pl: Pokolenie Z Oskar Fuchs;

Sonia czyta książki: Metro 2034 Dmitry Glukhovsky;

Mówi się, że to najgorsza część trylogii “Metro”. Ja nie jestem tak ostra w ocenie, może dlatego, że rewelacyjną część pierwszą czytałam dawno temu. “Metro 2034” bardzo mi się podobało, fabuła była interesująca i niczego podczas lektury mi nie brakowało. Szczególnie intrygujący był dla mnie wątek Saszy, jej historia mocno mnie poruszyła.

Sylwka unSerious.pl: Gdzie dawniej śpiewał ptak Kate Wilhelm;

Choć książka napisana została w latach 70-tych XX wieku, to absolutnie nie straciła nic na swojej atrakcyjności i wręcz nie czuć po niej upływającego czasu.

Wszystko przez minimalistyczne, acz bardzo dosadne ukazanie wizji przyszłości. Wizji, która z jednej strony przeraża, ale z drugiej daje bardzo wiele do myślenia o wadze podejmowanych decyzji, samostanowieniu i prawach jednostki.

Sonia czyta książki: Apokalipsa według Pana Jana Robert M. Szmidt.

Mierną powieść, której głównym bohaterem jest obrzydliwy cwaniaczek. Oczywiście pojawiają się inni bohaterowie, a jakże! Są oni jednak tak nijacy i szarzy, że nie pamiętam nawet ich imion, a dopiero co skończyłam słuchać audiobooka. Tworzą jedynie rozmazane tło, na którym od czasu do czasu pojawia się wyrazista kropka, gdy któryś z nich rzuci jakimś odwołaniem popkulturowym albo rubasznym żarcikiem (słabym – tak przy okazji).

Podsumowując, uważam, że książka “Apokalipsa według Pana Jana” jest płaska i nieciekawa, a nazywanie jej klasyką gatunku postapo to mocne nadużycie.