Dobrodružstvá kapitána Báthoryho #1: Strážcovia Varadína

Dobrodružstvá kapitána Báthoryho i Strážcovia Varadína Juraj Červenák.

Jak wiecie, od dłuższego czasu podczytuję książki po słowacku. Ta zaaplikowana przeze mnie „terapia” miała pomóc mi w nauce języka i poznawaniu nowych słówek. Czytanie w języku słowackim nie idzie mi jednak tak sprawnie, jak bym sobie tego życzyła. Głównie przez to, iż nie poświęcam mu zbyt wiele czasu („skubnę” coś tam wieczorem). Spowodowane jest, to głównie dostępem do słownika, którego nie chce mi się taszczyć ze sobą na przykład w drodze do pracy. Jednak narzekać nie powinnam, bo nie patrzeć coś tam udaje mi się czytać, a ostatnio na warsztat wpadł u mnie niezwykle popularny słowacki autor Juraj Červenák i jego Strážcovia Varadína.

Epopeja o wojnach anty-tureckich.

Zrozpaczony po śmierci żony Kornélius Báthory postanowił zaciągnąć się do wojska i oddać syna na wychowanie swojemu ojcu.

Teraz po dwunastu latach walki, osiągnąwszy stopień kapitana, powraca do rodzinnego domu i chce zająć się wychowaniem syna. Niestety jako sławny turko-bijca musi zmierzyć się z „konsekwencjami” swoich czynów. Jego syn Michał Báthory zostaje porwany, a on sam będąc ciężko ranny, ledwo uchodzi z życiem. Szczęście się jednak do niego uśmiechnęło i gdy tylko „stanął na nogi”, ruszył w pościg za porywaczami, których ślady prowadzą wprost do Imperium Osmańskiego.

Do broni. ;)

Ze względu na liczne nazwy broni czy grup osmańskich miałam trochę problemów podczas czytania (tak, buzdygany, morgenszterny czy inne cuda nie pojawiły się w słownikach ;)). Dlatego też postanowiłam pierwsze zasięgnąć „języka” choćby na Wikipedii i poczytać trochę jak te bronie wyglądały, jakie obrażenia zadawały i później na tej podstawie identyfikowałam czym, to ten zawadiaka Báthory walczy.

Do książki i historii wracając. Juraj Červenák od pierwszej strony pokazuje, iż jest ekspertem od podgrzewania emocji, krwawej bitki i wartkiej akcji, w którą umiejętnie wplata tło historyczne i liczne lokalne legendy.

Kapitan Kornélius Báthory – woj i poeta.

Główny bohater, którego nie sposób nie polubić, to zaś taka trochę klasyczka. ;) Dzielny żołnierz z sekretami i miękkim serduchem, który chcąc odzyskać syna, „brodzi w największym gównie”, by dostać się do Imperium Osmańskiego. Na swej drodze spotyka zarówno przyjazne dusze, które postanawiają pomóc mu w odzyskaniu syna, jak i wrogów, którym na sam dźwięk jego nazwiska miękną kolanka lub ewentualnie z zemsty postanawiają „skrócić go o głowę”. ;)

Podsumowując. Jestem bardzo zadowolona i muszę przyznać, że książkę Strážcovia Varadína Juraja Červenáka (mimo tych wszystkich problemów z bronią ;)), czytało mi się bardzo dobrze. Wszystko przez niezwykle plastyczny język i płynne prowadzenia historii, które powodują, że z chęcią sięgnę po kolejne odsłony przygód sympatycznego kapitana.

Jeżeli książka zostanie kiedyś przetłumaczona na język polski, to gorąco polecam ją szczególnie fanom wartkiej akcji i książek z fikcją historyczna w tle. :)