Cykl Czarny mag # 1: Pierwszy rok

Jak zostać magiem, czyli Pierwszy rok  — Rachel E. Carter.

Nie da się ukryć, że pierwszy tom cyklu Czarny Mag skusił mnie okładką. Dopiero gdy nacieszyłam swe oczy przeczytałam „z czym to się je”. I wtedy debiutancka książka autorki „zapachniała” mi trochę klimatem à la Canavan. A ponieważ ten klimacik uwielbiam, nie miałam już żadnych wątpliwości i wiedziałam, że Pierwszy rok Rachel E. Carter koniecznie muszę przeczytać.

Kierunek Akademia Magii.

Ryiah i jej brat bliźniak Alexander najbardziej na świecie pragną zostać magami. Dlatego też postanowili rozpocząć naukę w Akademii Magii. Sama droga do celu okazała się nie lada wyzwaniem, ale to, co zastali na miejscu przerosło ich najśmielsze oczekiwania. Czy uda się im przetrwać Pierwszy rok, gdy ich umiejętności mocno odstają od kandydatów z arystokratycznych rodów? Czy są w stanie ambicją i treningami doprowadzającymi na skraj wyczerpania zniwelować wszelkie zaległości?

Przygoda, magia i nutka… ;)

Jak już kiedyś wspominałam bardzo ciężko mi się pisze o książkach, które mnie dosłownie pochłaniają. Bo najczęściej siedzę i czytam je z rozdziawioną gębą i nie notuję nic podczas czytania. Absolutnie cieszę się lekturą od czasu do czasu uśmiechając się tylko pod nosem.

I dokładnie tak było w przypadku pierwszego tomu cyklu Czarny mag. Ja tę książkę „wciągnęłam” w dwa popołudnia, a po jej odłożeniu czułam, że chcę więcej.

Młodzieżówka.

Oczywiście mam pełną świadomość tego, że ta książka ma pewne niedoskonałości. Ba, pachnie młodzieżówkami schematami na kilometr. Mimo wszystko ma w sobie pewien powiem świeżości i inności, a lekkość języka (tu duże ukłony dla tłumaczki Emilii Skowrońskiej) i sama akcja układają się tak, że nie sposób od książki się oderwać.

Bohaterowie.

No i jeżeli o schematach mowa, to najlepiej widać to w przypadku bohaterów. Mamy arystokrację i „zwykłych śmiertelników”. Pochodzenie w szkole niby nie ma znaczenia, ale już od początku widać wyraźną różnicę w umiejętnościach, które oczywiście arystokratyczni adepci szkolili przed przystąpieniem do nauki u najlepszych korepetytorów. Jest też piękny książę Darren, który gra niedostępnego i wydaje się pogardzać resztą uczniów. Oczywiście nasza bohaterka Ryiah musi go nienawidzić i „plątać się mu pod nogami”. Z tego faktu musi wyniknąć klasyczna wręcz nienawiść damy z wyższej sfery Priscilli, która za wszelką cenę próbuje zniszczyć Ry.

I tyle ze schematów. Bo rudowłosa piękność z okładki wcale nie jest supertalentem (jak Sonea z Trylogii Czarnego Maga u Trudi Canavan). Wszystko co robi, okupione jest potem, łzami i godzinami spędzonymi w bibliotece. Do tego sama nie ma pewności jak posługiwać się swoją magią. Przechodzi liczne chwile zwątpienia, jednak jej hart ducha i przyjaciele nie pozwalają jej się poddać. Swoim uporem i postawą wzbudza niesamowitą sympatię i prawie wcale nie jest irytująca. ;)

Romans ;)

Młodzieżówka bez romansu to nie młodzieżówka. Muszę jednak przyznać, że ten wątek, a raczej wątki autorka poprowadziła ze smakiem i sporą dawką humoru. Nie gra on pierwszych skrzypiec, nie razi po oczach całodziennymi rozważaniami o tym „czy kocha, czy też nie kocha”. Jest tam gdzieś w tle, czujemy go, ale to magia i zmagania stanowią clue historii.

Trochę się rozpisałam, a wierzcie mogłabym tak jeszcze długo o bohaterach, niezwykłym klimacie, duchu rywalizacji i przyjaźniach. Za wiele jednak mogłabym Wam zdradzić i moglibyście stracić radość z lektury, więc już króciutko. :D

Rewelacja od okładki, przez bohaterów po samą historię. Pierwszy rok Rachel E. Carter polecam wszystkim fanom fantastyki niezależnie od ilości świeczek na urodzinowym torcie. :D

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję : Uroboros