Saga o Fjällbace # 5: Niemiecki bękart

Erika i Patrik po raz piąty czyli Niemiecki bękart Camilli Läckberg.

Camilla Läckberg szwedzka autorka powieści kryminalnych dzięki Sadze o Fjällbace na stałe zagościła w repertuarze czytanych przeze mnie powieści z dreszczykiem. A wszystko dzięki dwójce sympatycznych głównych bohaterów oraz bardzo dobremu połączeniu wątku obyczajowego z kryminalnym. Czas więc kontynuować „przygodę” i sprawdzić co słychać u Eriki i Patrika w piątej odsłonie cyklu pod tytułem Niemiecki bękart.

Urlop tacierzyński.

Maja właśnie skończyła rok, Patrik rozpoczął urlop tacierzyński, a Erika wróciła do „pracy na pełny etat”. Będzie oddawać się pisaniu kolejnej książki w zaciszu własnego, domowego gabinetu. Czy jest to jednak możliwe, szczególnie gdy głowę zaprzątają jej niedawno znalezione pamiętniki matki oraz dziwny nazistowski medal? No i czy Patrik jest w stanie odciąć się od pracy?

W czasie gdy szczęśliwa rodzinka przechodzi „reorganizację” we Fjällbace zostaje odnalezione ciało znanego historyka. Kilka dni później ginie również starsza kobieta. Tych dwoje przyjaźniło się w młodości. Czy ich morderstwa mają ze sobą coś wspólnego? Czy przypadkiem odnaleziony przez Erikę medal nie rozpoczął ciągu zdarzeń, które doprowadziły do próby zatuszowania jakiejś tajemnicy i śmierci dwójki starszych ludzi?

Rodzinne tajemnice.

To był dziwy tom o wielu wątkach, które ostatecznie złożyły się w jedną całość.

Autorka po raz kolejny postanowiła wrócić do problemu faszyzmu, tym razem pod przykrywką rodzinnej tajemnicy Eriki oraz tajemniczych morderstw, które miały miejsce we Fjällbace. Poruszony problem po raz kolejny był bardzo ważny, jednak sama zagadka okazała się „miałka” i w zasadzie oczywista od pierwszej strony. Nie ekscytowała, nie powodowała szybszego bicia serca. Po prostu była i stanowiła tło dla warstwy obyczajowej książki.

Trzeba to sobie powiedzieć – wątki obyczajowe uratowały piąty tom Sagi. Urlop tacierzyński i związane z nim rozterki, niedogodności i radości. Bardzo ważny i bardzo częsty ostatnio problem połączenia dwóch rozbitych rodzin. Uczucia dzieci kontra uczucia dorosłych oraz próba akceptacji nowej sytuacji szczególnie wśród nastoletnich pociech. I ostatni poruszony „problem na rynku”, czyli związki homoseksualne i ich potomstwo.

Podsumowując. Mimo iż Niemiecki bękart Camilli Läckberg nie nie należy do najlepszych kryminałów spod pióra autorki. Wszystko przez to, iż balans pomiędzy wątkami obyczajowymi, a kryminalnymi został dość mocno zachwiany i choć książka jest bardzo lekkim czytadłem, to brakuje jej tego „smaczku”, który mieliśmy okazję obserwować w poprzednich odsłonach Sagi.

O książce możecie również przeczytać na blogach:
Latające książki;
Mozaika literacka.