Tylko jedno spojrzenie Harlan Coben

Zdjęcie sprzed lat, czyli Harlan Coben i Tylko jedno spojrzenie.

Mów mi Win, czyli ostatnia odsłuchana powieść mojego ulubionego kryminalnego pisarza, „grała i śpiewała”, ale odniosłam wrażenie, że odarła Windsora Horne Lockwooda III z całej tajemniczej otoczki, jaka go otaczała. Dlatego z kolejną powieścią mistrza wróciłam na „bezpieczne tereny” i wysłuchałam Tylko jedno spojrzenie, które czytał, jak zawsze wyśmienicie, Jacek Rozenek.

Zaginięcie…

Ciekawa fabuła i zaskakujące zakończenie.

Tylko jedno spojrzenie, to kolejna bardzo dobra powieść spod pióra autora, która dzięki skupieniu akcji, aż na czterech wątkach (zaginięcie męża Grace — Jacka, domniemane przestępstwo zgłoszone przez gospodynię domową, prokurator dąży do odkrycia prawdy o śmierci swojej siostry i gangster — nowy znajomy Grace — szuka zemsty po śmierci syna), zyskuje rumieńców z każdą odsłuchaną minutą.

Wątki się ze sobą świetnie przeplatają i „wskakują” na swoje miejsce w odpowiednim czasie oraz momencie. Dzięki czemu czujemy, iż każdy z nich będzie mieć niebagatelne znaczenie w ogólnym rozprawieniu się z mocno skomplikowaną intrygą.

Intrygą, która podkręca tempo akcji, odpowiednio dawkuje napięcie i jak to u Cobena, świetnie wodzi czytelnika za nos.

Dlatego jeżeli macie ochotę na dobry, dynamiczny thriller z zaskakującym zakończeniem, to polecam sprawdzoną firmę Harlana Cobena i Tylko jedno spojrzenie.

Książkę przeczytałam w ramach wyzwania: #wyzwanieztytułem
→ LICZBA