Cykl: Teatr węży 2: Pośród cieni

Teatr węży po raz drugi, czyli Pośród cieni Agnieszki Hałas.

Pierwsza odsłona cyklu Teatr węży Agnieszki Hałas, może nie podbiła mojego serducha, ale na tyle mnie zaintrygowała, iż postanowiłam kontynuować przygodę z tajemniczym ka-ira. Dlatego też w miarę „na świeżo” zdecydowałam się sięgnąć drugą odsłonę serii pod tytułem Pośród cieni i już wiem, że polubimy się z tym cyklem. :)

Na celowniku Srebrnych.

Brune Keare i jego przeszłość.

Nie będę ukrywać, iż przed sięgnięciem po tę odsłonę cyklu, miałam trochę obawy, że znowu będę się zachwycać światem, bohaterami drugoplanowymi, ale ten główny „baletmistrz” i wątek przewodni będą rozwodnione jak  piwo na wiejskim festynie.

Na szczęście już pierwsze strony rozwiały moje wątpliwości, a wątek Brune Keare jak i sama jego postać zaczęły nabierać rumieńców. Tak, gościu w końcu przestał się tylko snuć „po planszy” jak smród po gaciach, ale gdzieś między oparami opium i walką ze Srebrnymi, rozpoczął poszukiwania (trochę wymuszone ;)) własnej tożsamości. Dzięki czemu to tu to tam pojawiają się umiejętnie wplecione smaczki z jego przeszłości.

Jeżeli chodzi o samą fabułę, to w końcu nabiera ona liniowości i jakiegoś celu. Na scenę wkraczają nowi, ciekawi bohaterowie (początkujący pisarz, który bardzo chce bawić się w magię i zakupuje komunikujący się z czytelnikiem grymuar, dziewczyna przechodząca przemianę w żmija), którzy wprowadzają swoimi osobami nowe wątki potrzebne do rozwijania świata i fabuły.

Dlatego mogę napisać, iż jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą odsłoną, a w szczególności kierunkiem rozwoju postaci i świata. Cieszę się już na trzecią odsłonę cyklu, a wszystkim poszukiwaczom klimatycznego, mrocznego fantasty polecam Pośród cieni Agnieszki Hałas.

O książce możecie również przeczytać na blogach:
Dowolnik;
Qbuś pożera książki;
Świat fantasy;
Z pamiętnika książkoholika;