Poświąteczne morderstwo Rupert Latimer

Testament, Boże Narodzenie i wiekowy, zamożny wujaszek Willie, czyli Poświąteczne morderstwo Rupert Latimer.

Bardzo cenię klasyczne angielskie kryminały, dlatego nie mogłam odmówić sobie przyjemności spędzenia czasu przed Świętami z rozchwytywanym i lubianym przez wszystkich wujkiem Willym, co skłoniło mnie do sięgnięcia po Poświąteczne morderstwo Ruperta Latimera.

Bakaliowe babeczki.

Początek w tempie żółwia.

Muszę przyznać, że początek powieści dość mocno mnie rozczarował. Był niesamowicie rozwleczony i  po prostu nudny. Choć muszę przyznać, iż zawarł wiele szczegółowych informacji o wiekowym, zamożnym Wujaszku, koligacjach rodzinnych i wyjaśniał poniekąd zagadkę, dlaczego wszyscy jednocześnie uwielbiając go, chcą go zabić.

Dopiero morderstwo starszego pana rozruszało atmosferę i towarzystwo. ;)

Dzięki obecności wielu postaci fabuła nabiera rumieńców, a liczba potencjalnych sprawców zmienia się z minuty na minutę. Zwroty akcji są zaskakujące, a subtelny brytyjski humor, który jest delikatnie wplatany w poszczególne sytuacje, nadaje zagadce wiarygodności i spójności.

Choć muszę przyznać, iż są momenty, w których pantomima prowadzona przez poszczególnych bohaterów, jest wręcz niewiarygodna, a postawa komisarza, który zamiast mordercy, szuka alibi dla poszczególnych podejrzanych, odbiega od pewnych standardów.

Nie zmienia to jednak faktu, że książka była ciekawym doświadczeniem i ma swój specyficzny kryminalny urok.

Polecam szczególnie fanom klasycznych, brytyjskich kryminałów.

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję :
Wydawnictwo Zysk i S-ka