Starzy Bogowie, mity i mroczny świt – Śmiech diabła Agnieszka Miela.
Czytając opis debiutanckiej książki Agnieszki Mieli – sąsiadki filmowych Kargula i Pawlaka, kolekcjonującej wierzenia z różnych stron świata – zostałam kupiona. Dlatego z wielką przyjemnością, ale też i dość sporymi oczekiwaniami, rozpoczęłam przygodę z pierwszą odsłoną trylogii Dzieci Starych Bogów pod tytułem Śmiech diabła.
Potomkowie Starych Rodów.
Aine i Bertram, potomkowie dwóch Starych Rodów, nie mają pojęcia, że ich losy zostały nierozerwalnie złączone z Ziarnami Relenvel – legendarnymi istotami niemal równymi Bogom. Nie podejrzewają też, że wyrządzone im krzywdy są jedynie elementem gry, której stawka jest wyższa, niż ktokolwiek mógłby sądzić. Tym razem bowiem to ludzie zadecydują o wyniku starcia między bóstwami.
Czy dokonają właściwych wyborów?
Mroczny klimat i ciekawa fabuła.
Nie zawiodłam się. Tytuł wcelował się perfekcyjnie w mój gust, a ciężki i mroczny klimat zaserwowany już od pierwszej strony powieści, kupił mnie całkowicie.
Klimat, który doskonale dopełniał ociekający krwią i brutalnością świat, pełen legend oraz niedopowiedzeń, w którym każdy począwszy od pacholęcia, powinien znać swoje miejsce w szeregu.
Również bohaterowie doskonale wpasowali się w konwencję tego świata. Są niejednoznaczni, charakterni, wręcz momentami mocno irytujący, ale łatwo się do nich przywiązać i wręcz z wypiekami na twarzy chce się poznawać ich dalsze losy.
W tym temacie autorka również się postarała. Zagmatwana fabuła intryguje i wciąga, a niedopowiedzenia związane ze Starymi Bogami czy Ziarnami Relenvel tylko dodają smaczku całości.
Jedna kwestia w tej dobrze skrojonej książce wymaga jednak „lekkiego doszlifowania”. To prowadzenie akcji. Tempo mocno faluje, a częste przeskoki między poszczególnymi faktami i ramami czasowymi wprowadzają chaos totalny, który trzeba ogarnąć w głowie przed dalszą kontynuacją lektury.
Mimo tego lekkiego potknięcia w tempie akcji Śmiech diabła Agnieszki Mieli, to dobry debiut i kawał niezłej fantastyki. Polecam szczególnie fanom gatunku i z niecierpliwością wyglądam już kolejnego tomu.
4 komentarze
Głodna Wyobraźnia
4 kwietnia 2021 at 19:50Mam nadzieję, że znajdę czas na tę książkę.
Sylwka
5 kwietnia 2021 at 13:54Trochę chaosu trzeba opanować, ale klimat dobry i historia ciekawa.
Katarzyna Abramova
5 kwietnia 2021 at 18:57Zastanawiałam się nad tą książką, ale jakoś nie byłam przekonana. Teraz widzę, że to jednak może być coś dla mnie :)
Sylwka
6 kwietnia 2021 at 08:11Ja też się trochę obawiałam, ale ostatecznie postanowiłam się skusić. I mimo tego chaosu nie żałuję. :)