Czarna Madonna – Remigiusz Mróz

Pierwszy horror Remigiusza Mroza Czarna Madonna – czyli nowe oblicze szatana.

To było dawno temu, słoneczko świeciło wysoko na niebie, a ja postanowiłam nadrobić twórczość Remigiusza Mroza podczas biegania. W ręce wpadł mi (wtedy jeszcze całkiem świeży) pierwszy horror w wykonaniu autora pod tytułem Czarna Madonna w formie audiobooka.  Ta historia wspólnej znajomości została okupiona ciężkimi dniami i wieloma miesiącami audiobook-owej posuchy. Aż w końcu w grudniu postanowiłam, że książkę jednak wypadałoby w tym roku skończyć. Więc ponownie wylądowała ona na słuchawkach podczas przyjemnego powrotu do gry Aion.

Boeing 747.

Samolot irlandzkich linii lotniczych na pokładzie z narzeczoną Filipa Szumskiego (byłego księdza) miał wylądować w Tel Awiwie o trzeciej w nocy. Niestety nigdy nie dotarł na miejsce, a Filip jak wszyscy bliscy ofiar przeżywa koszmar. Wierzy, że samolot się odnajdzie i wraz z innymi oczekuje na telefon od zamachowców. Zamiast telefonu jednak zostaje przywrócona łączność z samolotem, tyle tylko, że niemal jednoczesne sygnały pochodzą z bardzo odległych zakątków świata. Filip wraz z siostrą Anety zaczyna badać sprawę i dochodzi do przerażającego odkrycia. Podobny przebieg miała katastrofa Air Japan 123, na którego pokładzie również przewożona była Czarna Madonna.

Opętania i egzorcyzmy.

Książka do mnie nie trafiła. Pewnie duża w tym zasługa audiobooka, który powodował u mnie senność. Nie przypuszczałam, iż Krzysztof Gosztyła może kiedykolwiek mnie tak zanudzić. Książka nie miała tempa, a próby zmiany tembru głosu wyszły fatalnie.

Fabuła była zaś “rozlazła”. A próba wytłumaczenia mistyki i historii kościoła czy operowanie grozą przez opętanie albo egzorcyzmy nawiązując tragedii sprzed lat i “zapłaczkanego” byłego księdza próbującego sobie jakoś poradzić ze swoim życiem i wyrzutami sumienia – po prostu nie wyszła.

Nie mam zarzutu do autora w kwestii “researchu”, bo widać, że nie poszedł na łatwiznę i przy pisaniu książki bazował na kanonie biblijnym i przepisach Kościoła. Po prostu książce zabrakło tempa i tego zapowiadanego horroru.

Żeby nie przedłużać. Czarna Madonna Remigiusza Mroza nie spełniła moich oczekiwań i nie wzbudziła też żadnego podekscytowania czy grozy. Książkę mogłabym podsumować tak. Początek jeszcze jako tako, środek naciągnięty jak guma z majtek, a końcówka bardzo chciała być straszna. Mimo całej sympatii do autora to była najsłabsza książka, jaką miałam okazję czytać i nad warsztatem horrorów musi jeszcze sporo popracować.

Za Wikipedią:
Czarna Madonna – rzeźba lub obraz przedstawiający Maryję lub Maryję z Dzieciątkiem, na którym jest ona ukazana z ciemnym lub czarnym odcieniem skóry, wykonane przeważnie w Europie w okresie średniowiecza lub wcześniej. W tym rozumieniu terminu określenie “Czarna Madonna” nie odnosi się do wizerunków Maryi ukazanej wyraźnie jako czarna Afrykanka, które są popularne w Afryce oraz w miejscach zamieszkanych przez duży odsetek ludności pochodzenia afrykańskiego, np. w Stanach Zjednoczonych lub Brazylii.

O książce możecie również przeczytać na blogach:
Mozaika literacka;
Wielki Buk.