Orzeł biały Marcin Przybyłek

Nieśmiertelność, N-gen i Twierdza Polska czyli Orzeł biały Marcina Przybyłka.

Jak już wspominałam, ostatnio na nowo wkręciłam się w grę AION. Ponieważ realizuję przyjemne z przyjemnym, więc w trakcie „lamienia” delektuję się również słuchaniem audiobooka. ;) Tym razem wybór padł na polecanego mi od dłuższego czasu audiobooka Marcina Przybyłka pod tytułem Orzeł biały.

Orki i polskie Hertzburgery.

Świat raczy się dobrodusznym działaniem N-Genu – leku hamującego starzenie się. Jedynie Polska, w której co chwilę wybucha nowa chryja, nie może ustalić, czy zażywanie specyfiku jest dobre i kto będzie odpowiedzialny za jego rozprowadzenia (czytaj, kto będzie ponosił wszelakie korzyści z tego płynące). I tak w roku 2057 dzięki opieszałości Polska staje się ostatnią enklawą ludzkość, gdyż lek ma pewien drobny efekt uboczny. Przemienia zażywających w żądne krwi zielone istoty, przypominające swym wyglądem orków. Twierdza Polska szykuje się do wojny nie tylko z żądnymi polskich Hertzburgerów Zielonoskórych, ale także z codziennymi słabościami, które po odcięciu od reszty świata targają społeczeństwem.

Fantastyka wojenna z wielką dawką humoru.

Odpalając audiobooka Orzeł biały nie przypuszczałam, że będę się tak fantastycznie bawić.

Wszystko zaczyna się od genezy tego postapokaliptycznego burdelu, w którym jakże pompatyczne miejsce zajmuje jedyna ostoja ludzkości Twierdza Polska. Od tego momentu zaczynały mną targać już niekontrolowane ataki śmiechu, gdy jak na tacy podawane zostały nasze narodowe przywary, doprawione odpowiednią dawką zwyczajowego bohaterstwa i klasycznej szydery.

Dalej było już tylko lepiej, czyli wyprawa doborowego oddziału dowodzonego przez Majora Sergiusza „Orła” Orłowskiego, któremu nie straszne są orki i sfilcowane włosy w różnych miejscach. Akcja galopowała, emanowała absurdem, a trup ten zielony jak i różowy ścielił się gęsto. Wszystko to w oparach absurdu, wśród roznegliżowanych sztandarów i smakołyków z najwyższej półki – hertzburgerów. ;)

Szczególne uznanie należy się również na wplątanie w całą kabałę znanych nam postaci ze świata nie tylko współczesnej literatury (Magda Kozak, Dominika Więcławek, Robert J. Szmidt, Michał Cholewa…). Ich perypetie i role wzbudzały wiele emocji, wywoływały uśmiech na twarzy, a także większą bądź mniejszą chęć kibicowania. ;)

Podsumowując. Ciężko mi coś więcej napisać, gdyż nie jestem w stanie oddać nawet w jednym procencie klimatu i poziomu absurdu, jaki towarzyszy książce. Orła białego Marcina Przybyłka po prostu trzeba przeczytać lub wysłuchać – bo audiobook w wykonaniu Wojciecha Masiaka jest po prostu niesamowity. :D

O książce możecie również przeczytać na blogu:
Qbuś pożera książki.