Czas zmierzchu Dmitry Glukhovsky

Tłumacz i tajemniczy dziennik — Czas zmierzchu Dmitry Glukhovsky.

Dmitry Glukhovsky’ego „poznałam” w dusznych tunelach postapokaliptycznego Metra. Od tego momentu starałam się podtrzymywać tę znajomość i miałam wyraźne baczenie na kolejne książki spod pióra autora, które pojawiały się na rodzimym rynku. Jednak jak to u mnie bywa, niektóre pozycje, zanim dostaną się w moje ręce, muszę przejść „półkownikową” kwarantannę i właśnie taki los spotkał Czas zmierzchu, który po kilku latach w końcu otrzymał swoje pięć minut. ;) Czy dobrze je wykorzystał? ;) :P

Wyprawa po święte księgi Majów.

Zajawkę książki tym razem pozwolę sobie skopiować z okładki.

Intrygująco.

To było intrygujące doświadczenie…

Z jednej strony sama historia i forma przekazu miały w sobie to coś, co przyciągało mnie do książki całą swoją mocą. Z drugiej zaś odnosiłam wrażenie, że autor momentami sam nie wie czego chce od swojej powieści. Nie wie i trochę kombinuje jak przysłowiowy „koń pod górę” i wręcz „zabija” stworzone napięcie i grozę przesadnie rozwlekłymi rozważaniami natury filozoficznej.

Bohater…

Jeżeli chodzi o bohatera, to Glukhovsky po raz kolejny pokazał, że ma rękę do opisywania wewnętrznych przeżyć bohaterów. Dzięki czemu te wszystkie przemyślenia, nawiązania do przeszłości, wizualizacje i w końcu obłęd, w który popada tłumacz, udało się oddać w sposób wiarygodny.

Podsumowując. Czas zmierzchu Dmitry Glukhovsky’ego jest niebanalną pozycją o bardzo ciekawej konstrukcji (przemyślenia bohatera przeplatane są wpisami z dziennika). Niebanalną, ale niestety mocno przegadaną i przefilozofowaną. Dlatego, jeżeli jesteście w stanie „przełknąć” te małe niedogodności lub po prostu lubujecie się w historiach z Majami w tle, to myślę, że pozycja może Was zainteresować.

No i jeszcze taki bonusik w postaci cytatu, który szczególnie przypadł mi do gustu. ;)

O książce możecie również przeczytać na blogach:
3telnik.pl;
Matka przełożona;