Cykl: Psy Pana # 3: Burzycielka twierdz

Kobieta i magia, czyli Burzycielka twierdz Marcina Świątkowskiego.

Psy Pana i Księstwo Różanego Krzyża jako powieści nie rzuciły mnie na kolana, ale system magii przedstawiony w obu tomach już tak. ;) Dlatego z czystej ciekawości (i lekkiego masochizmu) sięgnęłam po trzeci tom serii Psy Pana Marcina Świątkowskiego pod tytułem Burzycielka twierdz, by znów zagłębić się w tajniki magii i kibicować zadziornej Katarzynie von Besserer.

Zakazana księga.

Ciągle coś… ;)

Czytając każdy kolejny tom Psów Pana, mam nieodparte wrażenie, że to literacki fast food – szybkie tempo, dużo akcji, sporo intryg i efektownych bitew, ale jakoś brakuje mi tej jednej tajemniczej przyprawy, która zrobiłaby z tej serii prawdziwą ucztę.

Główna bohaterka Katarzyna von Besserer to prawdziwy fenomen – jej kariera rozwija się szybciej niż najnowszy startup w Dolinie Krzemowej. Jeszcze wczoraj uciekała przed wrogami, a dziś dowodzi armią. Ten typ przemiany, po przeczytaniu jednego manuskryptu, trochę jednak do mnie nie przemawia, a wręcz momentami nawet „trąci mi myszką”.

Schenk, jak zawsze, kręci się gdzieś w tle, ale tym razem nawet da się go polubić. Erquicia z kolei przeżywa rozterki jak bohater telenoweli, ale przynajmniej dodaje historii trochę dramatyzmu. A magia? Magia wciąż mnie kupuje i to chyba ona sprawia, że wciąż pcham ten wózek dalej. ;)

Podsumowując – Burzycielkę twierdz czytało mi się dobrze, bo szybka akcja nie pozwalała na nudę. Ale po trzech tomach, w których ciągle czegoś mi brakowało, mam nadzieję, że finał serii wreszcie czymś mnie zaskoczy!

Książkę przeczytałam w ramach wyzwania:
#polskafantastykafajnajest