Cykl: Psy Pana # 2: Księstwo Różanego Krzyża

Eteromancją, szpiegostwo i dworskie intrygi, czyli Księstwo Różanego Krzyża Marcina Świątkowskiego.

Psy Pana Marcina Świątkowskiego obiecywały fantastyczną przygodę – przynajmniej według zapowiedzi. Obietnicy tej jednak nie dotrzymały. Sama powieść okazała się jednak na tyle intrygująca, że postanowiłam sprawdzić, jak potoczyły się dalsze losy Katarzyna von Besserer, która w drugim odcinku serii pod tytułem Księstwo Różanego Krzyża, rozpoczyna naukę w dziedzinie magii zwanej eteromancją.

Rok 1633.

Wciąż czekam na przygodę. ;)

Księstwo Różanego Krzyża, to dobra, acz „statyczna” kontynuacja Psów Pana.

Może nie czuć tu wyraźnego zewu przygody (tak, dalej trochę się czepiam zapowiedzi ), ale widzę w niej bardzo fajnie przedstawiony system magiczny, który bardzo zgrabnie wpasowuje się w tło historyczne.

Wątek Katarzyna i jej wręcz „leniwy” i skupia się na rozwoju magicznych i osobowych zdolności dziewczyny. Podkreśla jej intelekt, który wraz z ciętym językiem pozwala jej dążyć do obranego wcześniej celu. Magicznie zaś mamy całkiem fajne „rozkminy” nad działaniem eteromancji, co tylko potwierdza, jak sprawnie wykreowano system magii w tej serii.

Schenk, najemnik, który w poprzedniej części wymiatał, jest teraz tylko cieniem dawnej postaci, a zakonnik Dominik Erquicia, też nie wnosi zbyt wiele „świeżości” do fabuły.

Akcja nie porywa. Polityczne intrygi prowadzone są w rytmie Poloneza, a nadmiar dialogów i opisów potrafi przyprawić o lekki zawrót głowy.

Reasumując. Tak jak w przypadku Psów Pana nie jestem do końca zachwycona, ale magia i jej system mnie kupują. Więc z ciekawością sięgnę po kolejną odsłonę cyklu, by dalej kibicować zadziornej Katarzyna von Besserer.

Książkę przeczytałam w ramach wyzwania:
#polskafantastykafajnajest