Cykl: Cykl o Koniaszu # 3: Wilk samotnik

Wilk samotnik, czyli ostatnie spotkanie z Koniaszem Miroslava Žambocha.

Byłam odrobinę zawiedziona (formą nie treścią) drugim spotkaniem z Koniaszem, które okazało się tylko zbiorem zgrabnie zlepionych osobą głównego bohatera opowiadań. Ponieważ gościa mimo wszystko polubiłam, postanowiłam rozstać się z nim jak należy i sięgnęłam po ostatnią odsłonę Koniaszowego cyklu pod tytułem Wilk samotnik Miroslava Žambocha.

Magiczny artefakt.

Życie piękne jest.

W sumie nie mogę znaleźć niczego, co mogłabym tej książce zarzucić — no może poza kilkoma przegadanymi momentami  Mirą. ;)

Historia jest świetnie skonstruowana i co ważne opowiedziana nie tylko z perspektywy Koniasza, dzięki czemu miałam lepszy obraz na całą sytuację i fabuła nie wydawała mi się „liniowa”.

Bohaterowie — oczywiście poza Koniaszem, który notabene wyraźnie docenia życie, co widać wyraźnie podczas kalkulacji ryzyka przy poszczególnych akcjach — wydają się dość prości, ale po głębszym poznaniu, widać, że nikt nie jest tym, kim wydaje się na pierwszy rzut oka.

Dynamiczna akcja toczy się we właściwym kierunku, fabuła spina się wyśmienicie, a finałowy pojedynek, to było to, co chciało się czytać.

Nic tylko czytać, oczywiście na lekko! :)