Lem corner #12: Cyberiada

Połączenie baśni z literaturą science fiction, czyli Cyberiada Stanisława Lema.

W szkole podstawowej zachwycałam się Bajkami Robotów i dzięki nim (pomijając oczywiście moją pierwszą książkową miłość Pilota Prixa ;)) zainteresowałam się książkami Stanisława Lema. Autora, który nie tylko dzielił się z czytelnikami swoją wspaniałą wyobraźnią, ale również pokazywał, że słowem można się bawić. Czego  doskonałym tego przykładem jest Cyberiada, czyli niesamowity zbiór opowiadań z dwójką konstruktorów w tle. ;)

Trurla i Klapaucjusz.

Konstruktorzy, roboty i słowem zabawa.

Jeżeli mieliście okazję czytać Bajki Robotów, to pozwolę sobie stwierdzić, że Cyberiada, to takie Bajki Robotów, ale na sterydach. ;)

Lem w tym mirażu baśni z techniką doskonale bawi się słowem, wprowadzając na salony pokaźną paletę neologizmów i nazw własnych. Wiem, że wielu osobom ten zabieg „udziwniania” może nie przypaść do gustu, a wręcz utrudniać czytanie. Jednak, gdy potraktuje się go jako pokaz możliwości autora, lektura okazać się może nie łatwa, ale przyjemniejsza. ;)

Cyberiada nie jest wyłącznie słowotwórczym i światotwórczym popisem Stanisława Lema, ale też dziełem pełnym rozważań i nawiązań do różnych dziedzin naukowych (socjologia, filozofia, etyka, nauki ścisłe etc.), które zmuszają do zatrzymania się na chwilę i przemyślenia losów świata, jednostki czy nawet samego szczęścia.

A odpowiedzi na te niezwykłe pytania starają się znaleźć humorystycznie wykreowani, nieco buńczuczni konstruktorzy Trurla i Klapaucjusz. Ci dzięki swojej zaciekłej rywalizacji i ciętemu językowi, odwiedzają niesamowicie wykreowane światy, poznają kultury oraz struktury i pomagają czytelnikowi z uśmiechem na wyciąganie wniosków.

Dlatego polecam gorąco Cyberiadę Stanisława Lema wszystkim z zaznaczeniem, iż nie jest to lektura łatwa, lekka i przyjemna, ale wymagająca sporego skupienia podczas czytania. Jednak, gdy doczytacie ją do końca, poczujecie sporą satysfakcję i docenicie kunszt mistrza.