W Świecie Dysku #34: Niuch
Komendant Vimes na urlopie, czyli Niuch Terry Pratchett.
Rok 2022 postanowiłam mianować rokiem zakończenia kolejnego odczytu Świata Dysku Terry Pratchetta. Wszystko przez to, że mi się to trzecie czytanie, przez te wszystkie Covid-y i Home Offic-y mocno „rozlazło” i jakoś dziwacznie zaczęło odkładać na potem. Dlatego już w pierwszym miesiącu roku „ruszyłam z kopyta” i sięgnęłam po kolejną odsłonę cyklu pod tytułem Niuch.
W wiejskiej posiadłości Ramkinów.
Powszechnie uznawana prawda głosi, że kiedy policjant wyjeżdża na urlop, ledwie ma czas otworzyć walizkę, nim znajdzie pierwsze zwłoki. Komendant Sam Vimes ze Straży Miejskiej Ankh-Morpork jest właśnie na urlopie na wsi – niewinnej i wesołej, ale nie dla niego są zwykłe trupy w szafie. Trupów jest więcej, bardzo wiele, a także pradawna zbrodnia, straszniejsza niż morderstwo. Znalazł się poza swoją jurysdykcją, poza kompetencją, niekiedy zagubiony i poza granicami zrozumienia, pozbawiony kanapek z bekonem, ale nie przebiegłości. Podobno w końcu wszystkie grzechy zostają wybaczone. Ale chyba nie całkiem…
Bo odpoczywać trzeba umieć. ;)
Ten odcinek Świata Dysku należy do moich ulubionych.
Viems, który wcale pantoflem nie jest. ;) Nawet na urlopie na kuperku długo wysiedzieć nie potrafi i miło próśb małżonki uruchamia swój policyjny Niuch.
Ten prowadzi go wprost do siedliska zła, które za przyzwoleniem okolicznych mieszkańców pozwala na gnębienie i niewolenie innych.
No i właśnie krytyka niewolnictwa jest tematem przewodnim tej odsłony Świata Dysku. Terry Pratchett w wyśmienity, inteligentny, acz humorystyczny sposób zawraca uwagę na ograniczenie wolności drugiej jednostki. Pokazuje również i bierność oraz bezrefleksyjne poddawanie się rozkazom innych jest także pewnym rodzajem niewolnictwa, tym razem umysłowego.
Ogólnie wiele się dzieje fabularnie i kryminalnie. Czarny humor i ironia stoją na wysokości zadnia, a gorzkie rozważania na temat niewolnictwa zmuszają do refleksji. Dlatego czytajcie Niuch Terry Pratchetta i pamiętajcie:
Wielu najgorszych czynów na świecie dokonują ludzie, którzy wierzą, szczerze wierzą, że robią to, co najlepsze; zwłaszcza kiedy w sprawę wmieszany jest jakiś bóg.
9 komentarzy
Dominika S.
15 lutego 2022 at 10:32Kurcze, jakoś nie mogę przekonać się do tych powieści. Miałam dwa podejścia do świata dysku i niestety niezbyt udane. Może kiedyś spróbuję trzeci raz :)
Sylwka
20 lutego 2022 at 09:24Pytanie w jakim tłumaczeniu “zabierałaś” się za Świat Dysku? Miałam okazję przeczytać jedną pozycję, której nie tłumaczył Cholewa i w połowie książki stwierdziłam, że czytanie nie ma sensu.
xpil
20 lutego 2022 at 12:30Na szczęście Malinowska-Grupińska przetłumaczyła tylko trzy książki ze ŚD – potem czytelnicy ją zjedli żywcem, a Cholewa przetłumaczył je po swojemu i wszyscy żyli długo i szczęśliwie…
Dominika S.
22 lutego 2022 at 10:58Niestety nie pamiętam, chyba nie zwróciłam wtedy na to uwagi :( Jeśli zrobię kolejne podejście to postaram się ogarnąć lepsze tłumaczenie.
Sylwka
27 lutego 2022 at 14:50Pamiętaj, w ŚD to tylko Cholewa! :D
xpil
27 lutego 2022 at 15:23W ramkę i na ścianę!
(bajdełej drugi identyczny komentarz jakoś mi się dodał w wątku głównym, nie za bardzo mam go jak skasować…)
Sylwka
27 lutego 2022 at 15:29Mówisz, że o jeden komentarz za dużo. ;) To już się “skasował”. ;)
xpil
16 lutego 2022 at 00:02Uwielbiam całą serię. “Niuch” czytałem tylko raz, chyba pora odświeżyć. Chyba tym razem sięgnę po wersję od Cholewy.
Sylwka
20 lutego 2022 at 09:25Tylko raz :o Koniecznie musisz zmienić ten stan rzeczy. ;)