Dlaczego właśnie ja E.G. Scott

Śmierć obcej kobiety i przeszłość, która nie daje o sobie zapomnieć – Dlaczego właśnie ja E.G. Scott.

Moje pierwsze spotkanie z Elizabeth Kennan i Gregiem Wands piszącymi pod pseudonimem literackim E.G. Scott było bardzo udane. Dlatego też zaintrygowana zapowiedzią ich najnowszej powieści Dlaczego właśnie ja, postanowiłam od razu „rzucić na nią okiem”.

Charlotte, Rachel i tajemniczy chłopak Peter.

Super policjanci i bełkocząca bohaterka.

O ile w przypadku Nic o mnie nie wiesz od razu „poczułam bluesa” i wkręciłam się w fabułę, tak w przypadku Dlaczego właśnie ja początek powieści maksymalnie mnie wymęczył.

Główna bohaterka była nudna i naiwna, a jej niezrozumiały bełkot przyprawiał mnie o dreszcze (ale chyba nie o takie dreszcze chodzi w thrillerach). W dodatku miałam wrażenie, że autorzy na siłę próbują popisać się swoją wiedzą z zakresu akupunktury. Fajnie, że wprowadzają jakieś ciekawostki, ale czytając,  że ktoś znowu „wbija igłę”, można w akcie desperacji również wbić sobie takową, ale w oko, żeby nie trzeba było czytać tych marnych wypocin.

Do tego szanowni panowie policjanci. Takich uroczych, błyskotliwych dżentelmenów ze świecą szukać. Spijali sobie nektar z dziubków i chwalili  przy każdej możliwej okazji. Szkoda tylko, że wszystkie te ich gesty były drętwe, a dialogi sztywne jak kij od miotły.

Akcja.

Na szczęście tak gdzieś w połowie książki akcja zaczęła nabierać rumieńców i atmosfera się zagęściła. Czuć było unoszące się w powietrzu napięcie i niepewność, a do tego w głowie zaczęły się pojawiać pytania, czy bohaterka przypadkiem nie ma problemów psychicznych i nie cierpi na rozdwojenie jaźni.

Do tego z każdym akapitem tekstu coraz więcej elementów wskakiwało na swoje miejsce, choć sama intryga momentami „grubymi nićmi była szyta”. Bohaterowie też jakby okrzepli (szczególnie milusi panowie policjanci), a Charlotte, choć nadal drażniła swoją naiwnością, to jednak nie była tak mdła jak na początku powieści. Samo zakończenie zaś stanęło na wysokości zadania i było dobrym zwieńczeniem całej „układanki”.

Podsumowując. Mam trochę żal do autorów, że tak świetnie zapowiadający się thriller, z medycyną naturalną w tle, okazał się zaledwie przecięty, a sama intryga niestety momentami „trąciła myszką”. Choć może ja, znając poprzednie „wyczyny” tej pary, miałam co do całej historii zbyt wysokie wymagania. Dlatego, jeżeli lubicie thrillery psychologiczne, najlepiej sprawdźcie ten tytuł sami.

O książce możecie również przeczytać na blogach:
Zakładka do książek;

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję : Wydawnictwo MUZA