Cykl: Opowieści z meekhańskiego pogranicza # 2: Wschód – Zachód

Genno Laskolnyk i Altsin — Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Wschód – Zachód Robert M. Wegner.

A nie mówiłam! ;) Te słowa to wręcz idealna podsumowanie mojej przygody z pierwszym tomem cyklu Roberta M. Wegnera Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Północ — Południe. ;) Wiedziałam, że jak tylko napocznę ten cykl, to „wsiąknę” w niego na całego. Jednak po tak fenomenalnym początku od razu w mojej głowie zrodziło się również pytanie. Czy druga odsłona cyklu Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Wschód – Zachód będzie w stanie utrzymać równie wysoki poziom co pierwsza?

Wschód – Zachód.

Tak jak w „poprzednim odcinku” pozwolę sobie tylko nakreślić sytuację kolejnych dwóch części świata Mekkhanu.

Na wschodnich stepach prym wiedzie zaprawiony w boju oddział prowadzony przez bohatera Genno Laskolnyka na czele z bardzo enigmatyczną Kailean.

Zachód zaprasza do portu Ponkee-Laa, gdzie prym wiedzie złodziej imieniem Altsin, a smaczku całej akcji dodają spiski na salonach arystokracji.

Czaardan to nie oddział – to rodzina.

Ponownie mogę powiedzieć jedno — jestem zachwycona, a historia Kailean i Laskolnyka po prostu skradła mi serducho.

Ta akcja, napięcie i wyznania przy świecy, to było coś, co pozwoliło mi poczuć niesamowitą więź z bohaterami, a w szczególności z Kailean. Do tego muszę przyznać, iż autor ma niesamowite wyczucie we wprowadzaniu nowych postaci i wiązaniu ze sobą wątków. Wszystko wydaje się tak naturalne i na miejscu, że wręcz nie mogłam wyobrazić sobie, że coś mogłoby się potoczyć inaczej. No i jeszcze ta „wisienka na torcie” — spotkanie Czaardanu i Górskiej Straży.

Liga Czapki.

Zachód niestety nie spowodował u mnie już takich zachwytów.

Historia portowego złodziejaszka Alstina wydawała mi się bardziej toporna i momentami musiałam mocno zastanowić się oraz pospinać w głowie te wszystkie polityczne koneksje, niuanse i smaczki.

Owszem wartka akcja trochę wynagradzała te polityczne momenty, ale jedynie świadomość, że te koneksje będą wnosiły wiele do późniejszej fabuły, powstrzymywała mnie do potraktowania tych wszystkich gierek „po macoszemu”. ;)

Podsumowując. Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Wschód – Zachód to kolejne świetne wprowadzenie do świata Mekkhanu. Może nieco słabsze niż Północ – Południe, jednak ja nadal jestem zauroczona tym światem, jego bohaterami oraz magią i dlatego z wielką przyjemnością będę kontynuowała swoją mekkhańską przygodę! :)

O książce możecie również przeczytać na blogach:
Drewniany most;
Kącik z książką;
Poczytalna;