Chyłka w akcji # 7: Testament Remigiusz Mróz

Chyłka i Zordon ponownie w natarciu, czyli Testament Remigiusza Mroza.

Ostatnie spotkanie z Chyłką i Zordonem zakończyło się (jak zawsze) dość mocnym clifhangerem, a do tego sama końcówka zwiastowała pewien powiew świeżości, a może nawet zwiastun czegoś nowego. Wiedziona tym ostatnim postanowiłam sprawdzić, co słychać u dwójki najbardziej krzywdzonych bohaterów w ostatniej odsłonie cyklu Remigiusza Mroza pod tytułem Testament.

Spadek, pacjentka i ginekolog.

Po niedawnych przeżyciach Chyłka próbuje dojść do siebie, a przy okazji próbuje wybawić Zordona z tarapatów, w jakie wpakował się na własne życzenie. Gdy tak rozkminia, jak wyciągnąć jej niedoszłego kochasia z więzienia i nie pozwolić dobrać się do jego dupci Gorzymowi zgłasza się do niej jej ginekolog, który nieoczekiwanie otrzymał spadek od swojej pacjentki. Problem w tym, że pacjentkę widział na oczy tylko raz i odnalazł jej zwłoki w stanie zaawansowanego rozkładu w jednej z posiadłości wchodzących w skład rzekomego spadku. Całej sprawie dodaje pikanterii fakt, iż doktorek może pomóc w wyciągnięciu Kordiana z więzienia. Jakie tajemnice kryją się za ginekologiem, spadkiem i rodziną, od której pochodzą?

Show must go on!

Muszę przyznać, iż po zakończeniu Oskarżenia liczyłam na przełamanie pewnych utartych schematów, jakie mogliśmy obserwować przez sześć ostatnich odsłon cyklu. Niestety trochę się przeliczyłam.

Kordian nadal zachowuje się jak zagubiony szczeniak, który tylko czeka na skinięcie swojej pańci, gotowy wykonywać dla niej każdą, nawet najtrudniejszą sztuczkę. Oczywiście czasem pokaże, iż jest urażony, ale wystarczy lekkie „posmyranie za uszkiem” i wszystko w jego zachowaniu wraca do normy.

Jeżeli chodzi o samą Chyłkę, to niby możemy obserwować jakieś przemyślenia po utracie dziecka, dywagacje na temat długości żałoby itp. Jednak na dłuższą metę mam wrażenie, że nic w jej postawie się nie zmieniło. No może poza tym, że jej odzywki stają się bardziej wulgarne niż inteligentne.

Związek, a może raczej jego brak, tej dwójki to zaś dla mnie klasyczna opera mydlana, choć może raczej już zabawa w przedszkole. No i oczywiście, gdy coś się klaruje, autor ponownie rzuca tej dwójce „kłody pod nogi”. Muszę osobiście przyznać, że to już przestaje wywoływać we mnie jakiekolwiek emocje i przed tym grand finale zastanawiałam się tylko co tym razem.

The case.

Sama sprawa z ginekologiem, wszelakie manewry, zwroty akcji czy też to napięcie związane z rozprawą, w której wciąż więcej niewiadomych niż oczywistości, dla mnie bardzo w porządku. Choć muszę przyznać, iż ostatnia rozmowa oskarżonego z Kordianem wydawała mi się lekkim „przerostem formy nad treścią”.

Podsumowując. Testament Remigiusza Mroza to dobra kontynuacja serii, która ma wszystko to, czego od takich kryminałów oczekujemy. Liczne zwroty akcji, ciekawą zagadkę i utrzymujący się przez cały czas lekki dreszczyk emocji. Oczywiście dużym atutem tej książki jest również to, iż czyta się ją lekko i szybko. Myślę, że fani gatunku powinni być zadowoleni.

O książce możecie również przeczytać na blogach:
Latające książki;
Nowalijki;