Cykl: Komornik # 3: Komornik III. Kant

Zakończenie apokalipsy według Michała Gołkowskiego, czyli Komornik III. Kant.

Komornik II. Rewers pojechał po całości, przemielił mój malutki móżdżek i zrobił z niego ziemniaczaną papkę. ;) Odkrył również nowe pokłady tolerancji oraz przesunął ich granicę daleko poza horyzont. Jak po takim „ryciu beretu” na wysokim poziomie wypadnie ostatnia odsłona apokalipsy według Michała Gołkowskiego pod tytułem Komornik III. Kant?

Dziecię się narodziło.

Proroctwo się wypełniło. Wróć. Narodziło się dziecię, choć do wypełnienia tych, tam przed wiekiem pisanych dyrdymałów jeszcze daleko. Jakby to powiedzieć. „Status” noworodka nie zgadza się tam w dolnych partiach między nogami. Niedobitki ludzkości nie są jednak świadome tego „drobnego” uchybienia i już wznoszą kolejne pieśni i „kupują bilety” na pielgrzymki.

Góra jednak nie zamierza zostawić tego faktu bez  komentarza i postanawia właśnie teraz doprowadzić do całkowitego wyludnienia planety Ziemi. Co na to Zek i spółka?

Na pohybel Cherubinom! (ten tego mogę spojlerować ;))

Muszę przyznać, iż mam z tym zakończeniem mały problemik. Wszystko przez to, iż czytając miałam wrażenie, iż mojemu ulubionemu (już nie) Komornikowi na usługach Góry – Ezekielowi Siódmemu po prostu „zmiękła faja” (ewentualnie zapomniał w tym odcinku o zażyciu rutinoscorbinu).

Nie mam żadnych zastrzeżeń co do pomysłu z niewłaściwym dzieckiem, wędrówką, ratunkiem niewiasty jak z Westernu i skrzyknięciem chłopaków na ustawkę. Wszystko to grało, akcja się kręciła, ale… Zek, gdzieś Ty zgubił fiuta! Gdzie ta zadziorność, prześmiewczość i ironia wylewana hektolitrami?

Może gdyby Azi nie czmychnął od pieluch, by stać się głosicielem dobrej nowiny, czy jakimś innym tanim prorokiem do zadań specjalnych, to dałoby się ten jebnięty humor uratować, a tak po prostu historia była…

Podsumowując. Komornik III. Kant Michała Gołkowskiego jest pełen akcji i dynamizmu, ale po Rewersie, który powodował opad kopary, wypada blado. Nawet niekonwencjonalne zakończenie nie powoduje efektu WOW. Niemniej jednak warto pochylić się nad książką, by po dwóch tomach dowiedzieć się co się stało z Azim i Zekiem.

O książce możecie również przeczytać na blogu:
Kącik z książką;