Gałęziste – Artur Urbanowicz

Nie wierz w nic, co widzisz, słyszysz… i w co do tej pory wierzyłeś… – Gałęziste Artur Urbanowicz

Uwielbiam horrory. Pod warunkiem, że oglądam je we własnym domu z dodatkowym wyposażeniem koca lub kołdry, pod które w razie czego zawsze czego mogę się schować. ;) W przypadku książek niestety nie mogę wykonać tego iście ratującego me życie manewru. Za to z drżącymi rękami, często wbrew sobie przewracam kolejne strony. No i dokładnie to zachowanie zapowiadała okładka książki Gałęziste Artura Urbanowicza, która znalazła się w moich rękach.

Zrobiłam więc dwa głębokie wdechy i „odważyłam się”.

Przenieśmy się zatem na Suwalszczyznę, gdzie dwójka studentów z Warszawy (Karolina i Tomek) postanawia reanimować swój związek wspólnym wypadem na łono przyrody. Podróż ze stolicy upływa im w iście sielskim nastroju nieporozumień i kłótni. Żeby w tej całej sytuacji dolać oliwy do ognia, to na miejscu okazuje się, iż właściciele domu, w którym zarezerwowali pokój, całkowicie o nich zapomnieli i obecnie przebywają poza domem. W ramach rekompensaty proponują jednak młodym darmowy pobyt w sąsiedniej wiosce u innych gospodarzy.

Wygląda na to, iż wyprawa ostatecznie ma duże szanse powodzenia i wręcz „naspeedowana” Karolina układa już plan na kolejne dni wycieczki. Odwiedzają okoliczny cmentarz Jaćwingów, przechadzają się po okolicznych lasach i odwiedzają pobliskie jeziora. Jednak wycieczka ta wcale nie jest przyjemnością, ponieważ w każdym odwiedzonym miejscu coś jest mocno nie tak. Do tego dochodzą ich standardowe kłótnie, a mieszkańcy wioski, w której się zatrzymali, również wydają się dziwni. Czy da się to wszystko racjonalnie wytłumaczyć, a może po prostu popadają w paranoję? Odważycie się to sprawdzić?

Muszę przyznać, że nie raz zadrżała mi powieka przed spojrzeniem na kolejną stronę. Autor doskonale wie jak podgrzewać atmosferę i budować napięcie. Duża w tym zasługa historii i świetnie skonstruowanych postaci. Nie tylko możemy obserwować ich zachowanie z zewnątrz, ale także możemy zaglądnąć im „do głowy” i śledzić ich kolejne przemyślenia dotyczące sytuacji, która ich otacza. Na plus należy w mojej ocenie także zapisać świetne opisy otoczenia i miejsc, które odwiedzała dwójka bohaterów.

Była łyżka miodu, to teraz odrobina dziegciu.

Opisy przyrody były imponujące, powiedziałabym że mogą służyć za całkiem niezły przewodnik po Sulwaszczyźnie, ale ich nagromadzenie w pewnych miejscach powodowało spowolnienie akcji i całkowity spadek napięcia. Do tego ich szczegółowość nie pozostawiała za wiele miejsca własnej wyobraźni.

Podsumowując. Gałęziste  w mojej ocenie to całkiem dobry debiut Artura Urbanowicza. Jeżeli jesteście fanami horrorów, tajemniczych zjawisk czy też lokalnych legend to powinniście umieścić tę książkę w kręgu swoich zainteresowań. Może tylko z  jednym małym zastrzeżeniem. Jeżeli razi Was wulgarny język, nagość czy też opisy scen seksu to trzymajcie się od tej książki z daleka.

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję : Autorowi.