Cykl Czarny mag # 2: Adeptka

Powrót do szkoły – Adeptka Rachel E. Carter.

W zeszłym roku skusiłam się na pierwszą odsłonę cyklu Czarny Mag Rachel E. Carter, która „zapachniała mi” trochę klimatem à la Trudi Canavan, a do tego miała cudowną okładkę „operatora ołówka” Dominika Brońka. Nawet minuty nie żałowałam podjętej pod wpływem impulsu decyzji, bo czytając książkę, bawiłam się fenomenalnie i przetrwałam wraz z waleczną Ryiah pierwszy rok w Akademii Magii. No i teraz w końcu przeszedł czas na „powrót do szkoły” i nowe wyzwania oraz drugą odsłonę cyklu pod tytułem Adeptka. :)

Wymarzona frakcja bojowa.

Ryiah spełniła swoje marzenie i dostała się do frakcji bojowej w Akademii Magii. Wydawać by się mogło, że na drugim roku będzie już miała „z górki”, ale niestety wymagający nauczyciele, metryczka urodzenia i oczywiście Priscilla wciąż ciążą nad nią jak wielka gradowa chmura. Całej sytuacji nie poprawia dziwna relacja z Darrenem, która codziennie oscyluje w innych „granicach”. Miłości, przyjaźni, wrogości, nienawiści, sympatii czy innej fascynacji.

Do tego jeszcze królestwo jest w stanie zagrożenia, a jeden z uczniów zostaje zabity podczas niespodziewanego nieprzyjacielskiego ataku. Wojna wisi w powietrzu. Czy Ryiah i przyjaciele odnajdą się w nowej dla nich rzeczywistości i czy nie zawahają się by wykorzystać swoje umiejętności gdy sytuacja będzie tego wymagała?

Ponownie utonęłam. ;)

Dosłownie zostałam „porwana z nurtem” i nie mogłam się od książki oderwać.

Gdyż to jest właśnie ten rodzaj fabuły i narracji, który porywa i z każdą przeczytaną stroną chce się wiedzieć więcej. Chce się przeżywać z bohaterami ich przygody, rozwiązywać ich problemy, czasem potrzymać za rękę i powiedzieć „będzie dobrze”, czy też potrząsnąć w odpowiednim momencie i powiedzieć „co ty najlepszego wyprawiasz”.

Cztery lata w Akademii.

No dobrze, ale zapytacie, co tak porwało mnie w tej drugiej odsłonie?

Przede wszystkim dynamika i przemiana postaci.

Te cztery kolejne lata widziane oczami Ryiah to nieprzerwane przemieszczanie się, pozorowane walki, napięcia jakie wybuchają pomiędzy poszczególnymi uczniami i polityka, która wraz z buciorami weszła na salony. Robi się niebezpiecznie, a w powietrzu unoszą się już nie tylko opary szkolnych miłostek i intryg.

Bohaterowie, a tym samym główna rudowłosa piękność dojrzewają. Owszem zachowują się czasem jak przysłowiowe szczeniaki, ale jednak z każdą pozorowaną walką, odbytym szkoleniem i upływających dla nich rokiem widać wyraźnie jak zmienia się ich postrzeganie świata i panującej dookoła sytuacji. Sytuacji, która w obliczu śmierci kolegów czasem mocno ich przerasta. Jednak prą dalej i obierają sobie cel, ale również zdają sobie sprawę ze swoim możliwości oraz z tego, w jakim kierunku zmierza ich przyszłość.

Love is in the air.

No i na koniec wątek miłosny, który chyba trochę przypomina mi sinusiodę. ;)

Jest dobrze, jest źle, „loffciamy się”, nienawidzimy… Jednym słowem, nie rozumiem Darrena, jego decyzji i zachowania. Owszem jak przeczyta się ostatni rozdział książki, to gdzieś tam nabiera to sensu. Niemniej jednak trochę ten romans jest przekombinowany, a dodatku tworzenie przez autorkę trójkątów, czworokątów czy innych pięcioboków było dla mnie… Zaskakujące.

Na szczęście podobnie jak w pierwszym tomie wątek ten nie jest motywem przewodnim historii, acz teraz odgrywa znaczącą rolę i „wprowadza na scenę” kilka ważnych postaci.

Znowu się rozpisałam, więc już króciutko.

Adeptka Rachel E. Carter to świetna kontynuacja serii. Dynamiczna, momentami mocno zaskakująca, a do tego pełna magii i bohaterów, których ciężko nie obdarzyć jakimkolwiek uczuciem. Czekam z niecierpliwością kolejnego tomu z cichą nadzieją, że wątek romansowy otrzyma tym razem „mniej czasu antenowego”, a magia i zmagania bohaterów pochłoną wszystko.  ;) :D

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję : Uroboros